Hatırla bakalım. Ne yaptın? Ne yapmak istedin de vazgeçtin? Bunun için kimleri suçladın? Neden hep başkalarını düşünüyorsun önce? Özgüven eksikliğimi? Pesimist olman mı? Bu kadar soruyu neden kendine soruyorsun? Demek ki yalnızsın... Demek hala kendini açabileceğin, güvenip sahipleneceğin kimsen yok. Belki de çok zorluyorsun şansını. Bütün bunları düşündükçe canın mı sıkıldı? “Sus” mu diyorsun kafandaki sese? Şimdi sadece pencereyi aç ve gökyüzüne bak. Kendine şunu söyle; Yeniden başlıyoruz...