"Büyük Açlık" (1932- 59)
Yazarın dili akıcı, beni sıkmadı. Gerçek yaşamı başarılı bir şekilde yüzüme de yansıttı. Kısa kısa yazılmış olan hikâyelerde ki karakterler başka ırklara bürünsede yazarın İtalyan asıllı bir Amerikalı olduğu belli oluyordu, özellikle baskın Amerikalı karakterlerden. Bunun hoş bir izlenim bıraktığını söylemeden geçemeyeceğim.
Yazar hakkında: Romancı, kısa hikâye yazarı ve senarist. "Hayat Dolu"nun senaryosuyla Oscar'a aday olmuştur.
1955'te şeker hastası olduğunu öğrenebildi. İki bacağını kesmek zorunda kaldılar üstüne kör oldu. "Bunker Tepesi Düşleri"ni 1982'de göremediği için eşine yazdırmak zorunda kaldı.
Sizlere kitaptan: (Eser 15 tane kısa hikâyeden oluşmakta)
"Onu görmeden çok önce âşık oldum Hazel'a. Böyleyimdir ben. Onlara âşık olduğumdan haberleri bile olmayan kadınlara âşık olurum."
"Güzel araba," dedi. "Ödünç."
"Güzel gece," dedi. "Yıldızlar."
"İnsanlar nasıldır bilirsiniz. İnsanın yüzüne gülmek için bahane ararlar."
"İki kere âşık oldum dedin. İkincisi kimdi?"
İç geçirdi Vincente. "Aynı sarışın Amerikalı kız. San Francisco'ya taşındı. Peşinden gittim. San Francisco'da ona bir daha âşık oldum."
Ve o gece ölmeyi unuttuğu ölümü öldü...