Ses ve Öfke okuduğum romanlar içinde en karmaşık en zorlu olanların hiç şüphesiz baş sıralarında yer alır. Roman öyle cümlelerle örülmüş ki bu satırları yazarken bile kafamda binbir cümle dönüp duruyor. Özellikle ilk iki bölüm okurken sizi öyle bir yavaşlıkla içine alıyor ki sadece okuduğunuzu hiçbir şey anlayamadığınızı hissediyorsunuz. Bazı bölümleri tekrar tekrar okumaya çalıştım ve bitirirken farkına vardım ki aslında zorlu olması anlaşılmazlığı çok olağan bir durumdu. Son iki bölümde biraz daha anlam kazanmaya başlıyor. İçeriğine gelecek olursak roman Compson ailesinin yıkılışını kişiler üzerinden anlatıyor. İlk bölüm Benjy isimli zihin engelli karakter üzerinden anlatılıyor ve onun zihninden geçenler aynen anlatılıyor. Bu durum biraz okumayı güçleştiriyor. Olaylar onun hatırladığı gördükleri kadar anlatılıyor. Burada daha çok nasıl anlattığı önem kazanıyor. Benjy’nin 33 yaşında olması ile İsa üzerinden bağlantı kuruluyor bu durumda beni etkileyen noktalardan biriydi. İkinci bölümde ağabey Quentinin intihara sürüklenen zamanı anlatılıyor. Saatin kırılmasıyla beraber zaman kırılmasının yaşanması da tesadüf değildir. Sürekli sorgulayan kafası karışan Quentin sonrasında hayatına son verir. Üçüncü bölümde roman daha anlaşılır bir hal almaya başlıyor. Diğer kardeş Jason’dan bahşeder. Jason sert sinirli baskın para meraklısı bir karakterdir. Özellikle ırkçı ve kadın düşmanı görüntüsü o dönem Amerika insanını birebir anlatmaktadır. O kardeşine de yeğenine de düşman gibi davranır. Okuyamadığı için de ailesine karşı hep öfke duyar. Diğer iki bölüm ise yazarın bakış açısıyla Vilsey üzerinden anlatır. Vilsey karakterler içerisinde değişmemiş bozulmamış en önemli karakterdir. Aileyi ayakta tutmaya çalışır onlarla evin annesi gibi sürekli ilgilenir. Hatta çoğu zaman sözünü dinletmeyi de başarır. Kısaca bahsettiğimiz gibi okunması zor ama okuduğum en güzel ve kaliteli romanların başlarında yerini aldı. Okumak isteyip de ilk bölümde bırakan arkadaşlar bırakmayın sorun sizde değil bırakmadan devam edin. Romanın tekniklerine zamanı kullanışı ve hatta parçalayış biçimlerine bakın. Bazı bölümleri hiçbir noktalama işareti kullanmadan olduğu gibi anlatmış, bazı bölümleri de şiir gibi yazmıştır. Zaten Faulkner da ne anlattığından çok nasıl anlattığını önemsemiştir. Cümlelerimi bitirirken son olarak değinmek istediğim konu romanın adıyla ilgili. Romana ilk başlarken ses ve öfke nedir diye düşündüm ve sesin ne öfkenin ne olduğunu merak ederek de bir okuma gerçekleştirdim. Doğrudur yanlıştır ben kendim naçizane sesi Benjy ile öfkeyi de jasonla özdeşleştirdim. Zira aklıma gelen ilk şey Benjy’nin ağlamaları ile Jason’un öfkesi..

Ses ve ÖfkeWilliam Faulkner · Yapı Kredi Yayınları · 20202,406 okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hilâl