Bu kitabı öykü okuma:#34011871 ve Mustafa Kutlu okuma etkinliği: #34672712 Kapsamında okudum. Umarım okurken keyif alırsınız. Hayat bazen insanı oradan oraya sürükleyebiliyor. Belki de elinde olmayan nedenlerle hiç ummadığı evlerde, kalplerde ve dahi ruhlarda bulabiliyor kendini. Her hayat bir seçimden ibaret; kimisi doğru yola götürürken, kimisi üzücü neticeler getirebiliyor, insanoğlunun karşısına. İnsan bir rüya misali uyanmak ister bu köhne hayattan lakin sular çoktan akmış, yapraklar dökülmüş geçmiş geçmişte kalmıştır adı üstünde. Kimi zaman seçimlerimiz karşımıza koskoca bir lunapark gibi belirir o ışıklı şaşaalı hali çeker bizi içine, gireriz bir sevinçle bakarız gürültüden başka bir şey değil burası- kafamızın içinde ki gürültüler- kaçmak çıkışı bulmak isteriz, bu lunaparkın çıkışı nerededir? Diye sorarız sağa sola ama bir türlü bulunmaz çıkış.. Süleyman'da bir seçim yaptı kendi payına düşen hayat denizinden, ya oltaya gelen balığa razı olacaktı ya da tekneyle açılacaktı büyük denize. O beklemek istedi, yorgancı Hafız Efendi ile beraber ama nafile zaman akıp gitti. Lunaparkın çıkışı görünmez oldu. Zinnure vardı bir de gençliğinin baharında, güzelliğe bir de Rauf Bey'in beyaz üniformalı oğluna hayran. İkisinin de yaraları ikisinin de içinde kalan ukteleri vardı. lunaparkta peşlerini çocuk gibi bırakmayan geçmişin izleri... Aynı bizlerinde unutmak isteyip unutamadığımız, içimizde bir yerlerde saplanmış cam kırıklarının arada kalbimizi dürtmesi gibi Süleyman'ın da kalbini gıdıklayan seçimleri vardı. "Bu böyledir. Çünkü geldik. Yani Atatürk Parkı'ndaki sıralara oturduk. Yani semaverler kaynadı. Yani muhasebe öğrendim ve banka memuru oldum." (Syf:18 ). Bu böyledir diyordu Süleyman, bu böyle midir gerçekten?.Kendi çizdiğimiz karamsar bir o kadarda karanlık çemberden bir adım dışarı atamazsak eğer bu böyle sürüp gidecek midir?. Kafeste çemberin içinde dolanan hemstır gibi bizde kendi çemberimizde- dünyada- dolanıp duracak mıyız?. Yoksa geçmişle yüzleşmeyip Süleyman gibi çıkışı mı arayacağız lunaparkta. Sade ve duru anlatımıyla Kutlu, simgeler kullanarak resmettiği bu hikaye de, derin duygular, çağrışımlar, günlük yaşam ve insanların iç seslerini duyurdu. Hem çizdi hem de çaldı insan seslerini kulağımıza. Kendimizi bulduğumuz ya da keşke dediğimiz duyguları çıkardı günyüzüne. O halde sizin lunaparkınız nasıl? Herkesin koşa koşa gittiği ya da kaçtığı... Dünyası mı? Keyifli okumalar dilerim.

Bu BöyledirMustafa Kutlu · Dergah Yayınları · 20227,6bin okunma

·

2 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

füreya