Bu Böyledir Mustafa Kutlu

Üslup olarak Mustafa Kutlu'nun okuruyla konuşur gibi anlattığı aynı akıcı dil ancak bu kez derin bir simgesellik var. Her kahraman bir düşüncenin misali olarak yer alıyor. Ortada bir olay yok gibi ama kahramanlar üzerinden derin mesajlar veriliyor ,bu haliyle hikayenin kahramanları yok, kahramanların hikayeleri var. Bir adamın fikir dünyasının evrilmesi, değişip dönüşmesi çarpıcı bir şekilde anlatılmış. Değişik ve etkileyici... Derin mesajlar aldığım, kah kendimi sorguladığım bir kitap oldu. Kulaklarımızı tıkadığımız, bastırmaya çalıştığımız iç seslerin yazıya dökülmüş halidir bu kitap, bu böyledir...
Burnunun dikine giden zamana ve teknolojiye kafa tutan, dünyadan elini eteğini çekmiş, çiçeklerle konuşan beli bükülmüş bir derviş Yorgancı Hafız Efendi, dünyaya dalıp manevi hayatının içini boşaltan manifaturacı Rafet Efendi, eşiyle boşanmış sarhoş felsefe hocası Şinasi...Başkahramanlarımıza gelirsek  ailesini geçindirmek için değişik işlerde çalışan bir yandan okumaya çalışan, dünya ile ahiret , okumakla okumamak arasında arafta kalan, felsefe dersinden sürekli çakan, babadan yetim Süleyman;  şatafata meyleden, konağın gözüne girebilmek için arı gibi çalışan, fayton yolu gözleyen Zinnure ile  hayatını birleştirir. Evlenince araftaki Süleyman dünyadan yana tercihini  kullanır. Bundan sonrası kitabın özüdür, derin bir felsefedir, bu böyledir...
Dünya, öteden cıvıl cıvıl ışıkları ve sesleriyle kalabalıkları peşinden sürükleyen bir lunapark ki eğlenceye dalanların burdan kurtuluşu yok. Dünya böyledir.. Kitabın kapağında yazdığı gibi "hiç, hiç, hiç" tir dünya. Bu böyledir...
İyi okumalar, bu böyledir...

Yaklaşık son yirmi sayfasını merakla okuduğum çok derin felsefe barındıran bir Mustafa Kutlu eseri. Eserdeki karakterlerin her biri farklı düşünceleri yansıtarak karşımıza çıkıyor. Bir olay örgüsü yok fakat anlatılmak istenen çok yoğun bir fikir mevcut kitapta. Kitabın sonunda, beni en çok etkileyen kısımdaki mesaj ise dünya hayatının tam olarak nasıl olduğunu anlatıyor bizlere. Dünya uzaktan eğlence dolu, ışıklı, kalabalık bir lunapark, fakat bu eğlencenin içine dalan bir daha asla oradan kurtulamıyor...

Daha önce birkaç mustafa kutlu hikayesi okumuştum, izdiham dergisindeki köşesini de takip ederim ama Nur dan sonra böylesine bir "derin anlamlar bütünü" görmedim. Kitap size anlattığından başka şeyler çıtlatıyor gizli kapaklı, olaylar birbirine gayet uyumlu bağlanmış ama birşey eksik diyorsunuz yani eksik işte ,ta ki "Son" a gelene kadar. Diyorum çıkacaklar, yok cidden çıkacaklar ama olmuyor,içim burkuluyor,Süleyman'ın tuğla ocağında kana bulanmış bileklerini şakaklarıma dayıyorum,o kalabalıktan geçecek olan beyaz üniformalıları bekliyorum,armudu da yese miydim? Yok olmaz ,gören olur ama durun yahu çakım nerede? Arkamdaki karanfillere kulak asmıyorum, delirmiş onlar! Ah ne olsaydı ne olsaydı da harcanmasaydım. Bozuk para mıyım ben...

Eski kitaplar arasında denk geldiğim naif bir hikayeler bütünü. Mustafa Kutlu sade ama etkileyici.

Hiç, hiç, hiç.
Kapağında Arapça üç kere hiç yazan bu incecik kitap, içimi ısıttı, burktu ve düşündürdü.

"Benim kronolojimi biliyor musun sen?"

Son bölüme kadar kitabın tam olarak ne söylemeye çalıştığını açıkçası anlamadım. Fakat benim için son bölümde açıklık kazanan lunapark teşbihini çok beğendim. Zaten sevdiğim bir yazar olan Kutlu'nun, insanı manâyı bulmaya sevk eden bu kitabını da okumaktan büyük tat aldım. Yazar öylesine gerçek karakterler seçmiş ki şu an dışarı çıksak yığınla Süleyman, Zinnure görebiliriz. Hatta sokağa bile çıkmamıza gerek yok, her birimizin içinde biraz Süleyman biraz Rafet efendi biraz da Yorgancı hafız efendi vesaire bulabilmek mümkündür. Velhasıl-ı kelâm bol bol Mustafa Kutlu okumak ve bir şeyleri sorgulamak lazım.

Yine okuduktan sonra insanı derin derin düşündüren bir Kutlu eseri. Kitap tam bir sembol deryası. Yaklaşık 90 sayfalık bir kitap ama sezdirdiği düşünce katmanları irdelense yazdığından fazlasını anlattığı anlaşılır. Bir tarafta lunaparkın renkli ışıklarına kananlar, bir davul fırın ile lunapark halkından olanlar diğer tarafta ışığı reddederek gündüzü de geceyi de yaratılış amacına göre yaşayanlar. Arafta kalanlar, ukteler, biriken planlar ile planlanmadan gelenler. İşte biz ve bizim hüzün serüvenimiz.

Yavaş ilerleyen bir kitap. Kimi kısımlarında sıkıldım