Yoksulluk İçimizde Mustafa Kutlu

Engin, zenginliğiyle gıpta edilen, etrafındaki kadınların elde etmeye çalıştığı adam... Süheyla, içinde yer etmiş herşeyden, tokalarından, çantalarından, işinden, eşyadan kısacası dünyadan sıyrılmış, tüm maddi varlığına rağmen Engin'i reddeden kadın... Red cevabıyla kendini sorgulayan, içindeki putları bir bir deviren Engin'in bir tirenle harama batmamış bir beldeye hicreti... Yine bir tiren, yine sonunda kavuşmak olmayan bir sevda...
Mustafa Kutlu bu kitabıyla, kendi elimizle içimize yerleştirdiğimiz putları gözümüze sokuyor bu kez. Eşyayla sarılı, şaşaalı hayatlarımızdan sade bir hayata, özümüze davet ediyor. Hırslarımızdan, harama batmış hayatlarımızdan hicrete zorluyor.Özüne,kaybettiğin değerlerine dön diye haykırıyor adeta.Kitabın kapağında, mezar taşının yanında duran güzel kedi "dünya malı dünyada kalır." der gibi bakıyor. Dayanışmamızı, işbirliğimizi baltalayan, insanı sömüren, köleleştiren ekonomi anlayışına kafa tutuyor. Birbirimizin iyi niyetinden,umutlarından çalarak biriktirdiğimiz kirli paralar değerini yitiriyor bir anda. "Biz kimiz, neyiz, ne yapıyoruz?" sorularıyla okuruna kendini sorgulatıyor.Okura sonunda büyük bir ders bırakıyor.Bu kitabın sonunda kendime çıkardığım pay hiçte değersiz sayılmaz. Şöyle ki : bizi zenginleştiren , tüm herşeyimize yeten, kanaat bilir zengin gönüllerimiz vardı. Öylesine zengindik ki... Şimdilerde ise bizi özümüzden uzaklaştıran hırs bulaşmış, tatminsiz gönüllerimiz var. Öylesine yoksuluz ki... Zengin olmak adına içine düştüğümüz hırs içimizdeki yoksulluğu körüklemekten öte geçmiyor. Bu halimizle içimiz yoksul... Yoksulluk içimizde...
Saygılar, değerli okumalar...

Kader teneffüs ettiğin her nefeste seninle..
.....
Hicret ve niyetin kimin için? Bir gece yarısı uyandığında yatağından kalk, şöyle bir yıldızlara bak. Düşün!..
Madem ki içinde bulunduğun yer, konuştuğun kimse sana feyz vermiyor; terke mâni olan ne?

"Biliyorsunuz aslında ben Süheylâ’nın hikayesini bitirmiştim. Yani kendi hesabıma sevgilisi Engin onu terkedipte kara-kuru ancak fevkalede zengin biri ile nişanlanınca artık bitti bu hikaye demiştim. Ama hayat tesadüflerle doludur...’’

Evet, asıl hikaye de bundan sonra başlıyordu. Yine kısa bir öykü ama uzun etkileri vardı...
Okudukça bu kitabı yoksulluğumu hissettim ben de... Anladım ki hem o kadar çok şeye sahibim hem de aslında hiçbir şeye...

Yoksulluk içimizde Mustafa Kutlu, Kutlu'yu sanırım taşra da ve fakir insanların kendi çabaları ile bir yerlere geldiği için bu kadar çok seviyorum sanırım.

Günlerdir, belki de haftalardır güneş ışıklarından önce yola çıkıyorum. Bu yol hep eğitimimle ilgili. Ya uzaktaki staj okuluma yetişmeye çalışıyorum ya üniversitedeki derslere ya da kpss kursuna. Yoğunluk arttıkça, kendim için en ufak bir zaman bile bulamayınca sonunda dünya kokmaya başladığımı farkettim. Bu yoğun tempoda renkler, duygular bir bir anlamını yitirmeye başlamıştı ki kitaplıkta beni bekleyen kitaplardan birini birden elime alıp okumaya başladım. Dışarıda rüzgarın çığlıkları andıran sesiyle, penceresindeki tül perdenin gün ışıklarınının çoğunu girmesini engellediği loş odamda kendimi yatağıma atıp üzerime de yorganımı çekip yeni kitabıma bir kaçamak yaptım. Bir kitaba açtım yorulmuş zihin penceremi. İyi ki aynı zamanda gönlümü de açmışım. Çünkü okuduğum kitap Mustafa Kutlu'nun Yoksulluk İçimizde kitabıydı. Gönül açılmadan okunmuyor Mustafa Kutlu. Bir tiren ve bir sevda, eşya ve sadelik, hırs ve asıl zenginlik, yoksulluk ve benliğimiz, arkadaş ve yalnızlık...Kısacası hayatın kendisi. Ve daha neler neler var... Kitabın sonunda ise birkaç damla gözyaşı, hüzün ve sevinç. Ve iyi ki okumuşum sözü. İyi ki. İyi. Ki. Okumuşum.
.
.
Not2: Mustafa Kutlu iyi ki var!
Not3: İyi ki kitaplar var!
Not4: E sizlerde iyi ki varsınız!
Notun notu: Hepimize kanaat bilir zengin gönüller diliyorum.
Uzatmalı not: Hayırlı geceler! -Son-

“Bir baktım ki Rumeysa…”
Ne büyülü bir hikayedir bu böyle; hele Eşrefoğlu Rumi’nin Adı Aşk adlı şiiri ne kadar da muhteşemdi değil mi? Türkiye’deki sosyal değişimin küçük bir tezahürü vardı bu hikayede; Rumeysa olmanın bedelinin nasıl ödeneceğinin ilk ip uçları belki de… Mustafa Kutlu’yu ilk bu eseriyle tanımış ve okuyucularından birisi olmuştum. Tıpkı doksanlı yıllarda üniversite okuyan binlerce genç gibi…

mustafa kutlu farklı bir uslüp,
hikaye süheyla ile enginin aşkını anlatır ama süheylanın değişimi ile devam eder.
haram olmayaan beldeye gitmeyi kabul etmesi şartıyla peki haram olmayan bir belde varmı?
süheyla ya evlilik teklifi nin kabul etmemesi . enginin kendini sorgulamasıyla biter.

Hikayesiyle bize Türk Sineması izliyormuş hissi veren, bir çırpıda zevkle okuyabileceğiniz güzel bir kitap. Kitaptan bir alıntıyla sözümü bitireyim. "Ne yani hayal mi kurayım, başka bir dünya mı ki ? "

Yoksulluk İçimizde denildiğinde her zaman iç çekerek ah be Süheyla! dediğim hikaye.Sıradan bir hikâyeden ziyade farklı anlamlar yüklediğim belki de duygusal bağ kurduğum eser.

Satır çizgileri;
.
* Taleb şan değildir. Razı ol, şan da senin, nam da senin. Varlığını bilinmezlik toprağına göm. Gömülmeyen şey nabit olmaz.
.
*Ne ki nefsine ağır geliyor, onu yap. Kaldırdığın ağırlık miktarınca sana ferah erecektir. Kederle dolusun. Merak ve endişe içindesin. Demek ki hakikati göremiyorsun. Karamsarlığın kaynağı ışıktan uzak durmaktır. Gayret atına bin, himmet dile ve ümidet. Biyadeti parlak olanın nihayeti de parlaktır.
Gönül eri garip olmaz.

Kitap Yorumu;
Öncelikle ilk @mustafakutlu kitabı idi ve aslında beklentimin dışında bir gerçekle karşılaştım. Normal hikayeler okumayı beklerken derin içerikli, nitelikli yaşam ve hakikat içerin hikayeler buldum. Zaman zaman kitabın başlarında cahit zarifoğlu nu andırsa da yazar :) beğendim ilgimi çekti ve sanırım bu son kitabı olmayacak konu kısmında ise süheyla bambaşka bir hayat yaşarken birden bire farklı bir şekle bürünür ve bu büründüğü şekil kendinin bile eleştirdiği bir şekildir ve çok sevdiği enginin hayatında ki herşeyi bırakıp kendisiyle olmasını diler tek şartı kirlenmemiş ter temiz bir yaşam ve evlilik. Keyifli okumalar dilerim...