Hayatın akış yönü değişmişti.Bizler ileri giderken o geriye gidiyordu.1969 'da onun 1968'i yaşadığını anladık.Kafasinda sürekli olarak Martin Luther King ve Robert Kennedy suikastlari vardı. Biz yetmişlere geçerken o ellilere döndü.St. Lawrence kanallarının açılmasının coşkusu içindeydi ve ben artık yoktum,çünkü ben o tarihte henüz dogmamistim.Kumar tutkusu yine alevlendi ve sonra emeklilik ertesi ise yaramazligini görüp kedere büründü,ama bunlar kısa sürdü çünkü yıl artık 1940'tı ona göre.Bir barı vardı,içki satiyordu.Her sabah kalkıp işe gidecekmis gibi hazirlaniyordu.Desdemona onu sakinleştirmekte zorlaniyordu,sonunda onu Zebra Salonu'nda bizim şimdiki mutfak olduğuna inandırdı.Biraz dekorasyon değişikliğine gidilmişti,işler de iyi değildi.Lefty de buna inandı.Buyukannem arada bir kiliseden arkadaşlarını eve davet etti;kadınlar,müşteri gibi kahve sipariş edip bizim mutfaklar tezgahına para bıraktılar.
Sayfa 309Kitabı okudu
··
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.