Bunları yazmak anlatabilmek , bir nevi bir vefa borcu. Çalıştığım yıllarda, elimden gelse, tecavüze uğrayan, kendi kabahati imiş gibi utancını yaşayarak bunu anlatamayan, bundan kurtulmak için cesaretlenerek müracaata gelen bütün kadınlara uzun, upuzun mektuplar yazardım. “Sizi anlıyorum” demek isterdim. Bazıları çıkıp “yaşamadan anlayamazsın”