"Dirildi kalemim dostlar
Gece rüyasını gördüm
Size diyeceklerim var
Aşkın dünyasını gördüm..."
Normalde hiçbir kitabı bitirmeden inceleme yazmam ama üstat o kadar derin duygulara teslim etti ki beni birkaç kelam etmek istedim.
Yukarıdaki şu dizelerin acılığına bakar mısınız... Bu bölümün adı "Bir Kalemin Dirilişi". Çünkü bir önceki bölümü, "Ve şairliğimin idam hükmünü imzalayan bu kalemi kıracağım." diyerek bitirmiş üstat. Tabi üstat, şiir yazmayı bıraktığını belirterek yazmış bu dizeleri, yeni bir bölüme başlamak için değil.
Şiir yazmaya devam ettiğini yani dirildiğini de yukarıdaki dizelerle haykırmış dünyaya.
Üstadı okuduğumda -ki ben de dönem dönem şiir yazarım- şairlere tekrar acıyorum. Şair ruhlar üzerine derin inceleme yapılmalı diye düşünüyorum. Kendi içindeki açmazları şiirlere aktarmadan yaşayamayan bu insanlar, belli bir dönem sonra bedeni aşktan ilahi aşka gitmek gibi, sevdiği kadını bırakıp şiire aşık oluyorlar.
Kendimi tutmasam anlatılacak sayfalarca şey var onun şiirleri üzerine. Kesinlikle okunması gereken bir isim...
"Her şey bize biz kadar yabancı artık
Giderek yitiyor zaman içinde insan
Oysaki, çağları aşabiliriz birlikte, gel
Şimdi ya da hiçbir zaman"
Bittiğine üzüldüğüm anlam yüklü bir kitap daha...
