Yıllar önce okuduğum bir eser de, ismini bilmediğim bir ilim adamının " Hayatımızın yarısını ana babalar, yarısını da çocuklar mahvediyor. " diye, bir cümlesine denk gelmiştim. Bu cümle o an için zihin dünyam da kabul görmese de bazı anlar, ebeveyn ve çocuklarımızın hayatımıza yön verdikleri düşüncesi hakim. Halbuki, müdahale etmelerine izin verdiğimiz için yaşanmaz mı, bu içsel çatışmalar...
Neyse ki sizin adınıza çok sevindim, Neslihan Hanım. Aileniz sizin adınıza da olsa, doğru bir muhakemeye varmış. Satırlar arasında ilerledikçe, samimi paylaşımlarınız karşısında duygulandım. Ne mutlu size ki mesleğini hakkıyla reva eden, bir öğretmensiniz...
Ne yazık ki sadece öğretmenlik mesleğinde değil, genel olarak her meslekte " Yap işini, al maaşını! " düşüncesi hakim. Mesleğinde idealist olanlar nadir... Düzeni sorgulasak, mesleki deformasyon denilir.
İnsanlar deve kuşu misali! Bir öyle, bir böyle...
Hani deve kuşuna sormuşlar,
" Sen deve misin? " diye!
Yük taşıtacaklarını anlayınca,
" Kuşum " demiş.
" Öyle ise uç da görelim! " demişler.
Yine işine gelmemiş, tekrar deve olmayı seçmiş.
Samimi düşüncelerinizi, biz okurlarla paylaştığınız için teşekkür eder, meslek hayatınızda başarılar dilerim.
Selamlar öğretmenim...