Müthiş bir mizah zekası ve haliyle çok esprili bir dili var yazarın. Öyle ki, çok üzücü bir olayı anlatırken tebessüm ettirmeyi yada komik bir şey anlatırken hüzünlendirmeyi başarabilen çok enteresan bir yazar. Kitapta anlatılan Çek-Alman gerginliğinde, düşman Nazi subaylarını bile insancıl gösterebilecek kadar hümanist bir yazar olduğunu gördüm Hrabal'ın. Zaten romandaki baş karakter Miloş Hrma olsun, tüm roman boyunca yazarın ortaya koyduğu genel anlatım olsun, öyle naif öyle inceydiki hayranlıkla okudum diyebilirim.
