Bu oyun sona ermeliydi güneş tekrardan ısıtmalıydı bu ülkeyi, kuşlar tekrardan canlanmalıydı kemiklerinden, bir beste uydurulmalıydı ,Konvoylar düzenlenmeliydi
O yoktu hiç olmamıştı.Bir düşünceden ibaretti.
Bu ülke şu araba gerçek bunlardı oda eşyasızdı eşyalardan nefret ediyordu.Her şey birazcık sahteydi .Gün gece yattığı kadında sahteydi.Bugün içtiği suda o yoktu hiç olmamıştı.Saat gece yarısını geçmişti .Ülke battaniyelerin altına girmişti .Uyukusu yoktu uyuyamıyordu bu oda dar geliyordu bu ülkeye sığamıyordu başka ülkelere hiç gitmemişti . Farklı dil bilmiyordu bilse bile konuşamazdı.Kültürleri kabul edemiyordu ilk uçakla ülkeden kavulurdu okulda da derslerden hemen kovulurdu .Öğrenmenler düzeni bozanları kovalardı ve özgün birey olmak için eğitiyorlardı çocukları ironi diye alışladı veya alkışlamadı düşünmedi bile farklı bir ülkeden söz eden yazar tanıdı.O bile ulaşamamıştı bu ülkeye. Sinirlendi masaya yumruk attı bardak sallandı aynı işçiler gibi patronun yumruklarına karşıda işçiler bir iki sallanır ama yıkılmazdı ülkede işler böyle yürürdü herkes yumruk yemeye musaitti .Yumrukla çalışırdı bu ülke geçim sıkıntısından gökyüzüne kimse bakmazdı yalnız çocuklar görebilirdi ama hepsi değil şanslı olanlar birden gökyüzüne en son ne zaman baktığını düşündü. O yoktu hiç bir zaman olamamışdı.Gökyüzü anlamsızdı yıldızlar samanyolu göktaşı birer terimdi . Ani bir hareketle odanın kapısını açtı kendini birden dışarda buldu...
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.