--Kitap hakkında spoiler içerebilir. --
23 Mayıs 1988 yılında, spino-cerebellar ataksi (beyin ve omuriliğin dejenere olması sonucu yürüme, konuşma, koordinasyon, solunum vs gibi hayati fonksiyonları da etkileyen nörolojik bir bozukluk) hastalığından dolayı gencecik yaşta hayatını kaybeden, ama sonunun nereye varacağını bile bile yaşama bağlılığından hiçbir şey kaybetmeyen Aya Kito'nun yaşam öyküsünü anlatıyor bu kitap. Diğer hastalara umut olabilmesi amacıyla Aya'nın günlükleri annesi tarafından derlenmiş. Benim için "şükür sebebi" olan bir kitap olmadı, zaten kimsenin hastalığı bir başkasının şükür sebebi olmamalıdır bana kalırsa. Bunu çok bencilce buluyorum. Ancak Aya bana çok güzel bir ders verdi. Hayatta yaşadığın her soluğun sayılı olduğunu bile bile mücadele etmekten vazgeçmemeyi, hayatına bir anlam katabilmeyi öğretti. Her of çekmem yüzünden beni kendimden utandırdı diyebilirim. Teşekkürler sana Aya-chan, ruhun şad olsun.
