Cehennem denince akla elbette ki Dante gelir en başta. Sonrasında ise ondan esinlenenler... Bu da bir nevi o akımın etkisiyle yazılmış bir kitap ama etkiden ziyade ekmeğini yeme kaygısı varmış gibi geldi bana. Sebebinden bahsedeceğim. Cehenneme düşmüş bir haber spikeri ve Şeytan'ın çalışanı Hatcher McCord, dünyada ne iş yapıyorsa cehennemde de aynı işi yapıyor. Haber sunuyor. Bazı ünlü şahsiyetlerle röportajlar yapıyor ve "peki siz neden buradasınız?" tarzı bir program yapıyor. Karşılaştığı bazı karakterlerin neden buraya düştüklerine bir anlam veremese de, bazılarının layığının tam da burası olduğuna kanaat getiriyor. Konu ilgi çekici değil mi? Ben de buna kapılmıştım dostlar, haklısınız. Kapılmış ve de o gazla kitabı edinmiştim yalnız beklentilerimin karşılanmaması ve hüsran, çok çabuk geldi. Yine de kitabı bitirmeye niyetliydim ki bir takım gel-gitler eşliğinde kitabı nihayetlendiremeden bıraktım. Öncelikle kitapta çok fazla karakter var ve bu karakterlerden bazılarını dahi olsun bilmemek, konudan uzak kalmaya ve haliyle keyif almamaya sebep oluyor. Bunun dışında anlatımın daha ilgi çekici ve espri yüklü olmasını bekliyordum ama beklentimin uzağında kaldı. Kültürel farklılıklardan ötürü anlaşılamayan espriler bu tanımın dışında tabii. Amerikan kültürüne aşina bir okuyucu, nispeten daha çok keyif alabilirdi bu tip göndermelerden ve esprilerden. Gelelim bu kitabın, Dante'nin Cehennem'i ile bağlantısına... Beatrice ve Virgil, cehennemden çıkış yolunu gösterecekti sözde, ben de bu olaya kilitlenerek katlanmıştım kitaba ama o kısma dahi varamadan ve akıbetini bilemeden kitaptan soğudum açıkçası. Sonlara doğru şöyle bir göz attığımda da en son Beatrice ile Virgil, Dante'ye boynuzu takmakla meşgullerdi. Hristiyanlık ve mitoloji ile ilgili karakterler ve olaylar, içerdiği bilgiler sebebiyle kitap bir nebze de olsa kıymetleniyor ama bu sadece o aşamada kalıyor. Ve eğer bu konularla alakalı bir altyapınız yoksa, bu anlatılanlar da havada kalıyor. Bu nedenledir ki, kitaba olduğundan çok daha fazla dipnot eklenmesi gerekiyordu. Kitabı okuyanların, olayın akışı içerisinde bir duraksayıp da "bu neydi, şu da kimdi" diye araştırma yapmalarını gerektirmeyecek şekilde dipnota sahip olmaları gerekiyor bu tip kitapların. Araştırma inceleme tarzı olsa araştıralım, inceleyelim ama olayın akışından kopmalar yaşanıyor bu tarzda bu tip durumlarla karşılaşınca.

CehennemRobert Olen Butler · İthaki Yayınları · 201116 okunma

23 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Post Mortem