Benim tepelere çıkmam bir kaçıştır.
Düş kırıklıklarımı yatıştıracak rüzgarlar düşledim oralarda.Benim gecekondu mahallelerinde gezişim sonsuz arayışım içinde öyle bir dönemdir.Başka hayatlar,bilmediğim başka insanlar tanıdım oralarda.Kimi zaman umutsuzluğa kapıldım.Işıksız,susuz evler.Teneke barınaklar,derme çatma,kutu gibi,nem içinde odalar. Yoksulluğun ne olduğunu yakından görünce anlıyor insan.
Umut taşımaya koştum,itildim,kucaklandım. Umutsuzluktan tükendim.Bir kaybolma,körleşme,koşturma zamanıydı. Yüzlerine bakıp kaldım beni anlayamayan kadınların. Nefret ederek sevdim onları. Duramazdım artık, yıkıntılar arasında yol aradım dolu dizgin. Özgürlük mevsimiydi.
Sayfa 191Kitabı okudu
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.