Perspektivizm
Yerel, pragmatik hakikat veya perspektiflerin ötesinde genel geçer bir hakikat düşüncesi, Nietzsche'de, hiç kimsede olmadığı kadar problematik hale gelir. Çünkü o rakip doğruluk iddiaları veya rekabet halindeki hakikat iddialarıyla ilgili olarak hüküm verebilme noktasında kendisine ihtiyaç duyulabilen mutlak ölçütü temin edebilecek ne bir numenler alanı ne de tarihsel bir senteze sahiptir. Doğru diye nitelenen, kendilerine hakikat adı verilen şeyler, onun gözünde sadece soykütükleri unutulacak kadar uzun bir süreden beri benimsenmiş olan inançlardan, birtakım pratiklerle çıkarların belirlediği yorumlardan daha fazla hiçbir şey değildir. Nietzsche'yi genel olarak Kıta felsefesinin, özel olarak da Kıta epistemolojisinin şekillenmesinde en önemli ve belirleyici şahsiyet haline getiren şey budur. Yani, onun insan zihninin, zihinden-bağımsız olanı bilme konusu etrafında şekillenen temel problematiğe ve zihinden bağımsız gerçeklik düşüncesinin kendisine kökten, çarpıcı itirazlarda bulunmasıdır. Dahası o, hakikatin nesnelliği düşüncesine de şiddetle karşı çıkmıştı. Gerçekten de Nietzsche, çağdaş düşünce üzerinde çok etkili olmuş "hakikatin öznelliği" görüşünü geliştiren kişiydi. O, hakikati güce, hakikat iradesini güç istemine eşitlemişti.
Sayfa 168Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.