BALlKÇI
Dirseklerinden aşağı çıplak kolların,
Gözlerinse daha mavi buzdan.
Keskin, ağır kokusunu katranın
Duyuyorsun sanki kendi bronzluğundan.
Ve daima daima düğmeleri açık
Yakasından taşıyor bağrın mavi ceketinin;
Ve balıkçı karıları çığlık çığlık
Kızarıp bozarmada karşında senin.
Kente hamsi satmaya giden
Şu gencecik, körpe kız da öyle,
Dolanıyor geçmiş de kendinden
Akşamları kum birikintisinde.
Kolları güçsüz ve solgun yanakları,
Yorgun bakışları uzaklarda,
Gıdıklıyor sürüdüğü ayaklarını
Çağanozlar kumlarda.
Ama tutmuyor artık bunları
Uzanıp bezgin elleriyle.
Hep daha güçlü akıyor kanı
Kederle yaralı bedeninde.