#Kitapyorum
#İhsanOktarAnar
#Suskunlar
Yazar'ın okuduğum 2.kitabı. Kalemi bol bol ironi dolu. Okuyucuyu şaşkına çeviren, hastalıklı gibi görünen fakat, felsefeyle beslenmiş hayalgücüne hayran bıraktırıyor. Karakterleri ve kurguyu okumaya başladığınız andan itibaren farklı bir yörünge içine giriyorsunuz. Anlamlı, sorgulatan tarafına mest olup, yer yer ironi dolu göndermelerine gülme krizi geçiriyorsunuz
Çokça kullanılan Farsça ve Arapça kelimeleri biraz zorlasa da, romana gerçekçi bir anlatım ve kudret kazandırmış. Konstantiniye'nin büyülü ve renkli sokaklarını anlatan tasvirlerle, betimlemelerle adeta sessiz şahit oluveriyorsunuz kitap sonuna kadar. Onlar kadar gerçekçi, onlar kadar düşün içindesinizdir o saatten sonra .
Musikinin her bir perdesinden olaylar, karakterler resmederek ;tarihin o gizemli ama bir o kadar da etkileyici mitolojik sahnesinin tozunu yutturuyor bir nevi. Maneviyatın, inancın, bize bahşedilen nefesin öneminden ve anlaşılırlığından tutunda, bu yolun yani "Öz'e" ulaşmanın sadece yürekten yaratıcıya inanmakla mümkün olacağına dikkat çekmiştir yazar. Ayrıca din alimlerinin dinin felsefesini tam anlayamamakla ve boş hurafelerle insanları kandırmaya çalışmalarının eleştirisini yapmaktan da geri kalmıyor tabiki.
"Suskunlar" kitapta geçen bir Mevlevi dergahının ismi. Kitap yedi musiki üstadının garip ve de canice ölümleriyle, biraz masal, biraz hoyrat, biraz gerçek, biraz düş sarmalının içinde gidip geliyor.
Çok çok şairane...Çok çok muhteşem bir kitaptı. Kesinlikle okumalısınız .
"Her musiki sesin değil de, aslında sessizliğin bir taklididir".
İnanç_İnkar, İyilik_Kötülük, Kalmak_Gitmek, Aşk_İhanet, Dostluk _Düşmanlık...
Seçim sizlerin
Teşekkür ediyorum