Arif Nihat Asya diyor ki
"Ey okunmamış kitap, bir gün gelecek, okunacaksın. Üzerine belki mavi, belki elâ, belki yeşil gözler eğilecek. Ve seni okurken ağlayanlar olacak, gülenler olacak.
Gösterişsiz kapağının altında saflığını sakla ey kitap, güzel yüzler, güzel sözler, güzel kirpikler göreceksin. O gün, beklenmeye değer.
Bu mevsim üşütmesin seni. Çiçekler gibi, baharı beklemeyi bil! Yaprakların bono değil, çek değil, fatura değil, banknot değildir. Yazık ki okunsan da anlaşılmayacağın çağlar, nöbetler geçirmekteyiz.
Yarın çocuklarımız çocuklarına, kelimelerden adlar seçecekler ve taşıdıkları ada lâyık insanlar olacaklar.
Yaprakların, ötekiler gibi, şu sokakta geçseydi sen yarına çıkmazdın ey kitap.
Ateşten kurtulduğun gibi selden de kurtulacaksın ve selden kurtulduğun gibi hoyrat elden de kurtularak sana lâyık eller bulacaksın.
Gösterişsiz kabına bürünmüş, uyuyorsun şimdi. Uyu ey kitap, uyu. Günü gelecek uyanacaksın. Bir gülün, bir Şark lâlesinin açılışıyla açılacaksın. Rengin olacak, kökün olacak. Altın kanatlı arıların, altın kanatlı kelebeklerin olacak. Bayrak tanıyacak seni. Toprak tanıyacak seni. Gözler, yıldızlar, dudaklar tanıyacak, okuyacak seni.
Yapraklarını kanat yapıp uçabilecek bir neslin geleceğine ben inandım. Sen de inan ey kitap."
Sayfa 74
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.