Hayat istemesem de oynuyor benimle. Bazen kendimi bir sahnede figüran gibi görüyorum, dekor hazır, ''perde'' deniliyor ve doğaçlama başlıyor. Kurgu yok, hazırlık yok ,ne zaman ne olacağı belli değil, oynuyorum
İyi oyuncu muyum? Bilemiyorum.
Kendimle aram da açık bu sıralar. Kendimi uğurladığım değil , kavuştuğum bir gün istemeliyim diyorum. Bir gün dünde kalan ve yarın varsa olmasını istediğim ne varsa o tek bir günü yürekten diliyorum.
Sözün özü, merhaba ile elveda arasında bir tasa taşıyormuşum gibi hissediyorum . Yüreğine sağlık.