"Canım Benim,
Bilir misin, “canım” dediğimde içimden canımın çıkıp sana koştuğunu duyarım hep." Sevgi ilk defa koşmaya benzer, nefesini ayarlayamadan delicesine koşmak ve tam hedefin görüldüğü noktada nefesinden olmak. İşte o anda kalem girer devreye; sonra bir bir dökülür dizeler yaşanana, yaşanmış olana, belki de yaşanacaklara. Kimi zaman acıyla kimi zaman umutla.. Böylelikle kiminin adı Ömür Hanım, kimileri Mona Roza olarak kalırken Ahmed arif Leylim diye diye yıkar bendini sevdalara. İsim başkalaşsada sevda aynılaştıkça yansır kalır aynalara.. Yüreğinize ve kaleminize sağlık dilerim ve dilerim herkes Sevdasını kavuşmanın eşiğinde belki de bir çayın karşılıklı demlenişinde yaşar.. Sağlkla sağlıcakla kalın .. :)