Buruşturulmuş şiirler
Hiç okunmamış
Sahibine hiç ulaşmamış
Hiç gün ışığı hiç görmemiş
Hiç sevgili eli değmemiş.
Ya saçların?
Uyurken hiç şefkatle başın okşanmamış
Ya beş yaşındasın bilemedim altı
Öyle masum yüzün...
Ya ellerin?
Kabuslar görmeyim diye kolların sımsıkı kenetlenmiş birbirine.
Masanda kağıtların kitapların defterlerin.
Uzak bir pencereden dışarıya dalan gözlerin.
Ben yabancıyım ben elim.
Sen bir köşede sessiz uyurken
Masanda, şiirleri okumadan evine dönen benim.
Ben sessiz sedasız evinde dolaşan yelim.