24 Ağustos 1923'tür Lozan antlaşması imzalanır ve Kürtler dört parçaya bölünür. Kürt ülkesinin %43'ü Türkiye, %31'i İran, %18'i Irak, %6'sı Suriye ve eski Sovyetler birliği toprakları arasında paylaştırılır.. Bir umut vardır: başkaldırmak, Irak'ta Şeyh Mehmûd Berzencî, Türkiye'de Şeyh Said kıyamı, İran'da Sımko ağa liderliğinde ayaklanma vs.. Ayaklanmalar gerçekleşir ama hepsi bastırılır ve Kürtler için sürgün yılları başlar. Artık umut azalmıştır, liderler, aydınlar ve burjuva sınıfı sürgün edilmiştir. Yıl 1941 olur, Sovyetler birliği ve İngilizler İran'ı işgal eder ve orada Rıza Şah Pehlevi İran'dan kaçar. Kürtler işgali fırsat bilip kendi hakları olan topraklarda “Mahabad Kürt yönetimi”ni kurarlar ve liderliğe Qazi Mihemed gelir. Ve Qazi Mihemed Çarçira meydanında yaptığı açıklamada şöyle diyordu: “Önümüzde tarihi bir fırsat var dır ve Kürtler bunun farkında olmalıdırlar.” 18 temmuz 1946'da Mahabad Kürt yönetimine bağlı olan savaş bakanlığı yaptığı açıklamada 45 bin Kürt askerinin olduğunu tahmin ediyordu. Ve bu yönetim, dilin önemine dikkat çekiyordu, dilin hayatiliğini ön plana çıkıyordu, eğitim Kürtçe dilinde olacak, Mehabad, Şino ve Bokan'da yeni okullar inşa edilecek ve okullarda Kürtçe resmi olarak işlev görecekti. *** 11 aylık Mahabad yönetiminde neler olmuş: *Kürtçe resmi dil olmuş. *Mahabad kentinde ulusal kütüphane açılmış. *mescit, medreseler de ve dini alanlarda Kürtçe dili kullanılacak. *Mahabad'da bir radyo istasyonu açılmış ve bu radyo Kürtçe yayın yapmış. *Kürdistan ve Niştiman dergi ve gazeteleri yayın hayatına başlamış. *** Ve sonuç olarak Kürtler orada da desteksiz kaldı ve bir umut olan Mahabad yönetimi 11 ay ayakta kalabildi...

Tasavvur mu Gerçek mi?Borhaneddin A. Yassin · Avesta Yayınları · 20142 okunma

··

17 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.