Beni, benden başka dinleyen kimse yok. Aynada bakıyorum kendime, bir boşluğa bakıyor gözlerim. Kalp atarken gözlerim dünyaya çoktan kapatmış kendini. Çocukluğumun fosilleşmiş izleri, hissizleşmiş annemin kara çukurlarını. Bu gözlerin baktığı her yerin ne öznesi kalmış ne yüklemi.
Ürküyorum...
Üşüyorum...
Darağacı mahkumu gibi...
Sayfa 78 - Akis KitapKitabı okudu
··
107 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.