Gönderi

Palto
Palto Yağmurun sesini aç içeri kış girsin... En son ne zaman baktın bir bulutun gözünden güneşe.. Varsın gözlerim sana kamaşsın, yağan yağmura aldırmadan... Silik bir yol önümde, ben duruyorum. Habire ayağımın altındaki toprak yol yürüyor. İmgemde, anam üç çocuğuyla yolun başın da; elektrikler gidince artık bir daha gelmez diye koca bir yorganla üstümüzü örter, üç çocuğuna zehir zembelek hikayeler anlatırdı. O koca dağın ardından gelemedi, hiçbir zaman geri gelmeyen zamanın devleri... Ben gördüm bütün dağların arkasını, yok hiç kimse. Kışın girdiğimiz o koca yorganların içinde nasıl kaldıysak öyle, büzük büzük ellerim hiçbir zaman ısınmadı. Büyüdüm, koca paltolar giydim ama içimde çocukluğum kaldı. Palto büyük ben çocuk... Varsın gözlerim tandır altında közde kavrulsun, ellerim hep soğuk kaldı. Artem Sanat&Gürbüz Deniz
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.