Sevgili Okur,
Kitabın ismi kendini eleverir lâkin okurken baştan sona kendini sır gibi gizleyen bir kadın selamlıyor mektubuyla sizi ve aşkıyla...
Her anına, dakikasına ömür biçen ama kaybetme korkusu ile kendini gizleyen aşığın psikolojisinin aynası bir mektupla tanınmayışını selamlıyor...
"Kimim ben?" Sorusuna sevdiğinin hayatında yanıt ararken, "hiç kimse" oluşuna nasıl katlanır bir insan. Hemde defalarca... Bir "an"ı paylaştığı kadını nasıl tanıyamaz insan! Şaşırtıcı ama düşündürücü... Ne denir buna? Her şeye rağmen hiç bir şey olmamış gibi nasıl tanışırsın defalarca -kendini unutup o olmuşken- onunla...
Bir taraf kendini diğer taraf seni unutmuş!
Unutmak..!
Her defasında yeniden unutulmak!
Ama siz unutmayın ne olur
Ne bu kitabı okumayı ne de güzel anlar paylaştığınız insanları unutmayın...
İyi okumalar