Herkesin eline alınca bırakamayıp kısa sürede bitirdiği bu kitabı ben en uzun sürede okuma rekoru falan kırmış olabilirim, biraz benimle ilgili olan sebeplerden ve çoğu da kitapla ilgili olan sebeplerden.
Serinin üç kitap olması ve bunun da ikinci kitap olmasından dolayı konuların biraz ilerlemesini ya da bilmiyorum Kvothe'nin neden basit bir hancı olarak her şeyden vazgeçip inzivaya çekilişine sebep olan olaylara biraz giriş yapılmasını bekledim. Tabii ki bütün düğümün bu kitapta çözüleceğini düşünmedim ama birkaç sorunun cevabını almak isterdim. Ancak sonuna geldiğimde elimde nerdeyse hiçbir şey yoktu ve kitabın gereksiz yere uzatıldığını düşündüm.
---spoiler olabilir---
Kvothe'nin üniversite maceraları eğlenceli ama gereksiz uzatılmış, Maer'in yanındaki olaylar ilgi çekici ama gereksiz uzatılmış (ve adama da bayağı şaşırdım, kur yaptığı kadına mektuplarını bile Kvothe'ye yazdırıyordu yuh yani), sonra tamamen neden olduğu tam anlaşılmayarak Kvothe'nin birtakım haydutları uzun uzun araması (belki sonundaki Chandrialılarla ilgili minicik bilgi için burayı çok da eleştirmek istemiyorum), bir ara yine bir anda Kvothe'nin kendini efsanevi Felurian'ın yanında bulması merak uyandırıcı ama çok fazla uzatılmış (Cthaeh kısmı sorulara cevap olacak gibiydi ama ne hikmetse önemli olan bu kısım da kısa kesilmişti), Felurian'ın yanından ayrılıp da Ademre'ye gidip uzun uzun Ketan ve Lethani eğitimi alması (evet Lethani düşünce olarak ilgi çekici ve Ademre'dekilerin el hareketleriyle duygu yansıtmaları gibi kısımlar etkileyiciydi ama anladık yani aq tamam siz hepiniz muhteşem ileri seviyesiniz biz barbarız, bunu bir milyon defa söyleyince artık etkisi geçip sadece can sıkıcı oluyor), dönüş yolunda yine gereksiz bir sahte Edema Ruh vakası yaşanması ve nihayet asıl merak uyandıran kısımlara gelince de kısa kesilip neredeyse paldır küldür bitirilmesi canımı sıktı. Yani bu kadar sayfanın olduğu bir kitapta çok az bir zaman dilimi verilmişti ve üçüncü kitabın daha uzun bir zaman dilimini nasıl kapsayacağı merak konusu benim için.
---spoiler sonu---
Karakterlerde de ilk kitaptakinden pek fark yoktu, yeni karakterlerde de sevdiğim ve anlam veremediklerim oldu. Ancak ilk kitaptan beri olan ve Kvothe'nin abayı yaktığı Denna niyeyse seni de karakter olarak pek sevemiyorum, yine de yaşadıklarına dair verilen azıcık bilgi biraz sana ısınmamı sağladı. Keşke haminin kim olduğuna da minicik değinilseydi, neyse.
Bilmiyorum genel olarak olumlu yorum alan bu serinin beklentimi pek karşılamaması ve dediğim gibi merak unsurunu hiç tatmin etmeden, en azından şimdilik alakasız görünen bölümlerin aşırı uzatılmasından dolayı ben biraz sinirliyim sanırım bu kitaba. Yine de son kitap çıkınca onu da okumaya niyetliyim.
Son olarak Elodin seni hep sevdim hayatım, en sonunda derslerinde uyguladığın mantığı Kvothe'nin de kavramasına sevindim. Umarım sonrasında da seni bol bol görürüz. Hatta senin hakkında bir kitap da yazsa fena olmaz sanki yazar. Neyse öncelikle yıllardır yazılmayan son kitap gelsin de bakarız.