"Romalılarda bu çok modaydı; Plinius, mulus adını verdiği ve yaptığı tanıma göre mercan balığı olması gereken balıkların Ostia'dan Roma'ya gönderildiğini, bunların esirlerin başlarının üstünde nöbetleşe taşındığını anlatıyor. Balığa canlı canlı sahip olmak bir lüks, öldürüldüğünü görmek çok eğlenceli bir gösteriydi, çünkü balık ölürken üç ya da dört kez renk değiştiriyordu ve buharlaşan bir gökkuşağı gibi prizmanın tüm renklerine bürünüyor, neden sonra mutfağa gönderiliyordu. Can çekişmesi balığın değerini artırıyordu. Eğer balık canlı iken görülmemişse, ölüsü küçümseniyordu."
Sayfa 517Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.