Bir giriş, zorla girmemelidir [s’introduire] metnin içine girmemelidir, her şeyden önce metni okumayla doldurmamalıdır. Girmek, ayartmaktır. Elbette okuru değil, metni ayartmaktır; her zaman hiç olarak açılabilecek olan metni kendisinden, kendi içeriğinin yine çok yakınında şaşırtacak kadar saptırmaktır: merkezi bir boşluk, alarm veren bir yüzeysellik, zahmetli dipsiz bir “kuyu” olarak. Bu yüzden satırların, şebekelerin, sınırların, kirişlerin, mimarinin, eklemelerin [apres-coupure] etrafında uğraşırız.
·
38 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.