Birkutukitap’ın Ocak ayı kutusunda yer alan bu kitabı oldukça ilginç buldum. 24 bölümden oluşuyor ve o bölümlerde yazılanlar sayfalarca virgülle birbirine bağlı ancak bölüm sonunda nokta geliyor. Oğuz Atay’ın Tutunamayanlar kitabının yaklaşık 70 sayfada hiç noktalama işareti yoktu onu andırdı bu yönüyle. İşlenen bir cinayetin ardından yaşanılanlar anlatıyor. Herkesin aslında bir gözlemleyen ve gözlemlenen olduğunu belirtiyor.
“.. yalnızca her gözlemlenenin bir gözlemleyeni olduğu, bu gözlemleyenin şimdi gözlemlenen tarafından gözlemlendiğinde kendisinin de bir gözlemlenene dönüştüğü yolundaki mantıksal saptamanın kanıtlanmış olduğu,”
Kitabı okuduğunuz süre boyunca dikkatinizi tamamiyle kitaba vermeniz gerekir yoksa anlaşılması çok güç olur. Başta da söylediğim gibi farklı, ilginç bir tarzı vardı yazarın merak edenlere okumalarını tavsiye ederim.