Sayıklayan bir ağaç gibiyim Omayra
uğultusu geliyor ta derinden
gövdemin geçtiği masalların
içimdeki deprem ayakta tutuyor beni
geri dönüp vuruyor çalınmış zaman
bak sana korkaklığımı veriyorum
var olmanın bütün varoşlarından
ben yenildim, işte silahlarım
tılsım tamamlandı
sonuna geldim çizgilerini sildiğim
bir büyük haritanın
Aşkım ölümün sınırında Omayra
olduğun yerde kal kımıldama!
Murathan Mungan / Omayra
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.