Tolstoy'un tarlada gördüğü ezilmiş bir deve dikeninden Hacı Murat'ı anlatmasına giden bir yol.Deve dikenlerini koparmaya çalıştıkça toprağından,vatanından elinize batar dikenleri.Ne kadar uğraşırsanız uğraşın direnirler size.Siz inat ettikçe o daha da inat eder.Sonunda onu toprağından kopardığınızda deve dikeni artık eski gibi güzel gözükmüyordur.Bu ezilmiş çiçek,az önceki çiçeğe hiç benzememektedir.Elinizdeki çiçek yumağına koysanız iğreti durur.Boşuna onu toprağından etmişsinizdir.Direnişine saygı duyup,onu dalında sevmek varken güzellik uğruna yapılan bir zulümdür bu.İşte Hacı Murat'ın hikayesi böyle bir hikayedir.