Yalnız şunu anlamıyorum : Tanrı ne diye beni bu kadar çok, bu kadar ağır acılar altında eziyor ? Onun buyruklarına hiç karşı gelmedim ben. Ne diye çocuklarımızı birbiri ardı sıra elimizden aldı, önce oğullarımızı, sonra da küçük Ulvilhid'i neden çok gördü bize, ha, Ragnfrid ? Şimdi de en sevdiğim evladımı namussuzca, şerefsizce o güvenilmez, o akılsız herife veriyorum ! Artık elimizde yalnız küçük kız, Ramborg kaldı. Bakalım o ne olacak ilerde ? Bunu görmeden ona bakıp da sevinmeyelim sakın.''
Sayfa 382 - Altın Kitaplar - 1973Kitabı okudu
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.