Kitap beni kelimenin tam anlamıyla yaraladı. Normalde aşırı duygusal bir insan olduğum için mutsuz sonla biten kitapları okumayı ya da filmleri izlemeyi sevmiyorum. Hatta başlayacağım kitabın sonuna bakıp mutlu olduğuna emin olduktan sonra okurum. Ama bu kitaba gelen yorumları okuyunca (biraz da kontrolsüz bir anıma denk geldi sanırım) kitaba başlayıverdim. Normalde kitap okumak için hiç zamanım yok, kesinlikle oturup ders çalışmam gerekiyor ama kitap aklımdayken bunu başaramayacağımı anladım ve dün tüm günümü ayırıp bu güzel kitabı bitirdim. Konusundan bahsetmek istemiyorum, her yerde kolayca bulabilirsiniz. Kitabı okurken hissedeceğiniz iki çok kuvvetli duygudan biri hüzün ve diğeri de kıskançlık. O kadar güzel, tatlı ve bu güzellikleriyle dahi gözlerinizi dolduran bir çift ki anlatılan, insan elinde olmadan özeniyor, istiyor. Ve o kadar yaralayıcı şeyler yaşıyorlar ki. Aniden kitabı kapatıp göz yaşlarına mı boğulmadım, gözlerim doldukça görüş açımı mı kaybetmedim, tıkanan burnumla mücadele mi etmedim, gözyaşlarımı silmekten göz altlarım mı tahriş olmadı. Ama her şeye rağmen çok güzel bir kitaptı. Poppy'den bir şeyler öğrenebilmiş olmayı ve bir gün yaşıtım olan bu hayat dolu kız gibi dünyayı görebilmeyi umut etmekten başka yapacak bir şeyim yok. Ve Rune. Sen de her zaman kalbimde olacaksın. Poppy ile çiçek bahçenizde. Ve sonsuzuncu öpücüğünüzü birbirinize verirken.

Bin ÖpücükTillie Cole · Yabancı Yayınları · 20171,470 okunma

·

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Varsiya