“Son Ada”, okuduğum dördüncü Livaneli kitabı oldu. Hiçbir sıralamaya uymadan, sadece kalbimi dinleyerek seçtiğim Livaneli kitaplarının her birinde farklı konulara denk gelmekten, farklı tatlar almaktan, bir okuyucu olarak gayet memnunum. Her seferinde okuyucusunu şaşırtan bu değerli yazarla belki geç tanıştım ama biliyorum ki, ne okusam diye düşündüğümde Zülfü Livaneli'nin eserlerinden herhangi bir kitaba elimi uzatabilir, gönül rahatlığıyla okumaya başlayabilirim. “Son Ada” ütopya olarak başlayan ve distopyaya geçen bir Z. Livaneli romanıdır. Kahramanların yaşadığı ada hakkında anlatıcının ağzından bilgi ediniyoruz. “Giderek deliren dünyadan” uzakta, “en iyi korunan sır” olan bu adada yaşamını sürdüren kahramanların isimleri dahi yok. Ve sonra bir gün, “O”, “Başkan”, “Başkan Köpekbalığı” isimleri ile anılan bir kahraman Ada’ya yerleşiyor, Ada’daki hayat altüst oluyor; anlatıcının da dediği gibi Ada’nın “tarihi ve talihi sonsuza kadar değişmiş” oluyor. Devamında; Ada’nın gerçek sahipleri martıların, Ada’da “kendisine ve ailesine ait bir evi olmayan” Yazar’ın, bakkalın “kambur, konuşamayan, kimsenin dikkat etmediği, insandan bile sayılmayan, varlığı fark edilmeyen sakat” oğlunun Ada için verdikleri savaşıma şahit oluyoruz. Ada halkının başına da neler neler geliyor… Kitabı okuyunca anlarsınız. Sonuç olarak, “Son Ada”yı çok beğendim ve Zülfü Livaneli’nin 2009 yılı Orhan Kemal Roman Armağanı kazanmış bu eserini kesinlikle tavsiye ediyorum.

Son AdaZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 201351,1bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.