HALİM: Her şeye rağmen, tanrıya inanmanın inanmamaktan daha akılcı bir tercih olduğunu düşünüyorum. Eğer varsa ve inkar ediyorsanız ceza kaçınılmaz, üstelik risk almaya değmeyecek kadar ağır. Yoksa ve boşuna inandıysanız kaybedeceğiniz şey çok fazla değil.
SELİM: Hangi tanrıya?
HALİM: Tabii tek ve evrensel olan Allah'a. Yoktur demeyin, “ya varsa” diye düşünün.
SELİM: Sizin hatırınız için inanayım, peki, de hangisine? Zeus'a mı? Krişnaya mı? Yahudilerin tanrısının hatırı kalmaz mı?
Pascal dahil o kadar çok kişi bu sorunun tuzağına düşmüş ki hayret ediyorum. Farz edin ki Pascal'ın hesabına kandım, Hristiyanların — hatta Katoliklerin, hatta Pascal gibi Jansenistlerin — tanrısına inandım. Öldüm, karşıma Yüce Rabbimiz Krişna hazretleri çıktı, arkasında da Hades gülüyor. O zaman hapı yutmaz mıyım? Yanlış tanrıya inanma riskini almaktansa bence en güvenli yol hiçbirine inanmamak. O zaman hesap günü karşıma hangisi çıkarsa çıksın, “ya rabbim, yalan tanrıların hiçbirine inanmadım” diye kendimi savunma şansım olur. Yüz tanrı adayı varsa doksan dokuzunu bildim demektir.
Kaldı ki “kaybedecek bir şey yok” doğru değil. Hakikati kaybediyorsunuz, işkence ve azaptan daha korkunç bir şey bence. Hakikati kişisel konfor ve güvenlik hesabı üzerine inşa etmek gibi utanç verici bir hataya Pascal gibi akıllı bir adam nasıl düşer, şaşılacak şey.
Sayfa 21 - Liber Plus YayınlarıKitabı okudu
··
16 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.