Yanarken dağların güneş gören yerlerinde
Kışı hayal eder, özlerim
İnsanım, ne eksikse,
Onu beklerim..
Belki bir babaya, belki de bir sevgiye hasretim
Yıldızların bana göz kırptıkları yerlerde ağlarım
Dışardan göründüğü gibi değilim
Kalbime taş duvar örtüp içinde masumca beklerim
Doğru ya ben insanım, kimsesiz yalnız bir insan...
Hüseyin Bozdağ