Kendi renklerimle yazıyorum seni, artık geriye bir tek elimdeki kalemim kaldı. Özlemin dipsiz kuyusundan haykıramıyorum, bana sagır oldugun günleri anımsayınca, boşver be mavi diyorum semadaki ses dururken senin ne haddine. Bu gün sana yazdığım kalemide kırdım yazdıklarımı siliyorum izi kalıyor. Sen; "Bak ben burdayım seninim" diyemiyorsun; senin aksine ben de senden gidemiyorum.. Neyse.. Kalbe bir bıçak gibi giren hatıraların dilsiz olduklarını en iyi ben biliyorum... Yaşayamadığımız "Biz" için sen hep güzel yaşa kadın ve unutma seni en güzel ben sevdim.. Yürek hakkım helal olsun.
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.