Gönderi
Kahramanın içinden bir türlü çıkamadığı çaresizlik.. Aklının bir köşesinden anlık da olsa silinmeyen ümit.. Sabrın bir kaybediş değil de kazanış olduğunu düşünen bir kahraman vardı kitapta.. Ben mi? Ben de bol bol empati yaparak kitabı yaşadım. Kahramanımız Cumpei Niki gibi çaresiz kaldım, kumları küredim, kum taneciklerinin altında nefessiz kaldım, kaçma planları yaptım.. Kısacası empatinin dibine vurdum. Ben de bu gerilimi yaşamak istiyorum diyorsanız eğer kitabı okuyabilirsiniz. Hem Japon Edebiyatına da böylelikle bir merhaba demiş olursunuz.
Unutmadan kitapta güzel alıntılar yapılacak ve farklı anlamlar çıkartılacak bölümler vardı. Elimden geldiğince alıntı yapmaya çalıştım ama bir o kadar da yazmaktan yorulduğum için hepsini buraya yazamadım
·
76 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.