Aklımda sorular var? "Sana, beni asla tanımamış olan sana." diye başlayan bu muhteşem aşk öyküsünde afı, cismi, kendini tanıtacak hiçbir işaret göstermeyen bu kadın gerçekten aşık mıydı?
Gerçekten bir oğlu olup onu bu zorlu süreçte büyüten bir kadın mıydı?
Yoksa her şey şizofrenik bir sanı mıydı?
Bu sorularını okura bırakan yazar akıcı güzel öyküsünü bir solukta okutuyor. Soruları okuruna bırakıp çekiliyor.
Benim fikrim nedir peki? Bence gerçekten böyle bir kadın oldu ama ölmedi. Evladının acısıyla "beni nasıl görmedin yıllarca? " feryadını yazdı, yazdı, yazdı... Aslında tek bir amacı vardı. Senin de için yansın, öyle bir giz kalayım ki her an beni düşün, her doğum gününde aklına düşeyim. Artık beni fark et. Beni duy çığlığıydı...
