Yıkımlarındaki sevdalarınla yeniden doğdun
Seni yanlış yazan kalemi tekrar tekrar kırdın
Senki aylarca her acıyı yüreğindeki yanlızlıklarla
Duraksamadan varoluşunun tüm tortularıyla
Hücrende..! bana duruşunla gülüşünle sevdirdin..
Adını o yüzden..
Eylem koydum senin....
Sen sevdanın devriminin
Enkazındaydın külünü yeniden yaktın..
Harici koğuşunun gazelcileriyle çevriliydin
Fokurdardı ulu orta ihanet kuşlarının ispiyonları
Etrafınsa demir kapılar parmaklıklarla kaplı
İzbanduttan bozma bire/bir gardiyan suratlar....
Bir botla demir aldın...
İskenderin yurduna....
Ateşini barutunla korkusuzca...
Fitilledin akşam postasının manşetine
Parçalamıştı yüreğin kilidinin diliyle
Mavzerden köreltilmiş bir maşanın
Kızgın demirinin kızılını aldın canına
Dağladın bastın bağrının kırık yaralarına
Aşkını sevdanla bir kurşuna pay ettin...
Yeri geldi çiçeksiz bir mezara döndün...
Göze aldın...her şeyi.. ama her şeyi....
Verdin.....
Çekiçten orağa/Aşktan boran fırtınasına
Süsledin beyaz gelinliğindeki cesaretini
Verdin.....
Irmağı ormanlarına/ ölümü iz tarlalarına
Ağzın sıkıdır bilirim...
Bu yüzden !
Hiç bir yerde...Hiç bir zaman..
bana şair deme...incinirim
Cinayetimin ip uçlarıyla
Failimle seni hep sakladım...
Adını o yüzden..
Eylem koydum senin...
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.