Kitabı tek solukta okuduğumu söyleyebilirim. Ortadoğu kadının nasıl badirelerle onurun ancak parayla olacağını para için de onurun yitirilmesi gerektiğini anladığını boğazınızda bir yumruyla okuyorsunuz. Bitince yutkunarak " böyle bir özgürlük olabilir mi gerçekten? Bir insanın her şeyini yitirmesi özgürlük galiba" diyerek öyle uzaklara dalıyorsunuz.
Yine Aristo'nun döngüsel zamanına değinmeden geçmek istemiyorum. Burada da Firdevs aynı duygularla aynı şeyleri farklı kişilerle yaşıyor. Hem de aynı diyaloglar. Yayınevi yanlış mı basmış acaba diye düşünürken ufak bir tebessümle devam ettim kitaba.
Böyle bir eser işte. Gerçek hayat gibi. Karşındaki insana bişey anlatırken gözlerinin içine bakması kadar gerçek bir kitap...Kısacası harika..