Tezer'in soğuk geçen gecelerini,Orhan Veli'nin daktilosunu alıp sabahtan akşama kadar neden yatağından çıkmak istemediğini,Zelda'nın bir karınca misali sabaha değin uyumadan neden notlar karaladığını,Stefan Zweig'in neden tan kızıllığını hepimizden önce görmek için hayatına son verdiğini,Ahmet Erhan'ın yalnızlığını,İlhami Algör'ün bütün dünyayı sırtında taşır gibi hissettirdiği yaslı çehresini,Sait Faik'in "yazmasam delirecektim"cümlesini vs.bu örnekler uzar da uzar çok iyi anladım artık özellikle de bu gece.Çok okumak bana derin bir kavrayış kazandırıyor ama farkettim ki göğsüm ve zihnim çok ağrıyor.Sabahlara ulaşmıyor gecem...
·
5 görüntüleme
Gittikçe kronikleşiyor... Uykuyu unutacak hale geliyor insan... şu yastığa beş kala uyuyan insanlar nasıl başarıyorlar bunu???
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.