Az evvel beni derinden etkileyen bir olayı aktarmak istiyorum size.Lütfen sonuna kadar okuyunuz:Yakışıklı,bakımlı bir adam geldi bankaya.Yanında görme engelli bir kadın.Evlilermiş.42 yıldır.Adamın yaşını bilmiyorum,kadının yaşını bilmiyorum.Neden görme engelli olduğunu bilmiyorum.Evli olduklarını biliyorum.Adamın pasaport ve vize işlemlerinde mesleğini öğrendim.Adam bürokrat.Enerji bakanlığında çalışmış.Emekli olmuş."Efendim ne kadar hoş buldum sizi.Eşinizin elinden sıkıca tutmanızı,sevgiyle bakan gözlerinizi.Hanımefendi dedim:Özel olmazsa sormak istiyorum,eşinizi görmüyor olmak sizi üzüyor mu,etkiliyor mu?"Hanımefendi dedi ki:Ben onu her fırsatta görüyorum evladım.Her adımını ondan önce tahmin ediyorum."İlk başta anlamadım,'Nasıl yani?'dedim.İlk evlendikleri zaman birbirlerine söz vermişler.Birimiz görmezse öbürü ona göz olacak,birisi duymazsa öteki ona kulak.Biri dokunamazsa öbürü ona ten.Bu hayat dersini kitaplardan edinemezsiniz,edinemem.Bunları duyduktan sonra yalnızca ellerine sarılabildim ve onları şaşkınlıkla uğurladım.Sonra bana "niye evlenmiyorsun?"diye soruyorlar.Böyle zarif,sadık,kültürlü bir hanımefendi bulduk da bürokrat mı olamadık sanki? :) Al bir de burdan yak!
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.