Mallarımız arttı, keyfimiz azaldı.
Daha büyük evlerde ama daha küçük ailelerle yaşıyoruz.
Konforumuz arttı ama zamanımız daraldı.
Diplomamız bol ama sağduyumuz azaldı.
Uzmanlıklar arttı ama sorunlar çoğaldı.
İlaçlar çoğaldı ama hastalıklar arttı.
Sorumsuzca para harcıyoruz ama az gülüyoruz.
Akşam geç yatmıyor ama sabah yorgun kalkıyoruz.
Az kitap okuyor ama çok televizyon seyrediyoruz.
Varlığımızı arttırdık ama değerlerimizi yitirdik.
Çok konuşuyor ama az kulak veriyor ve bol yalan söylüyoruz.
Para kazanmayı ögrendik ama yuva kurmayı beceremedik.
Hayata yıllar ekledik ama yıllara hayat katamadık.
Aya kadar gidip dönmeyi biliyoruz ama komşumuza uğramak için karşıya geçmiyoruz.
Uzaya ulaştık ama ruhun derinliklerine gitmiyoruz.
Atomu parçaladık fakat önyargılarımızı yıkamadık.
Çok yazıyor ama az gelişiyoruz.
Daha çok plan yapıyor ama daha az sonuç alıyoruz.
Acele etmeyi öğrendik ama sabırlı olmayı öğrenemedik.
Gelirimiz arttı ama karakterimiz zayıfladı.
Tanıdıklarımız çoğaldı ama dostlarımız azaldı.
Çabalarımız arttı ama mutluluklar azaldı.
Bilgisayar ağları ve otoyollar kuruyoruz ama kendi aramızda iletişimde zorlanıyoruz.
Dünya Barışı diyor ama silahlanmada yarışıyoruz!
Daha mutlu olmak için somurtarak çalışıyoruz.
Bugünler:
Evlerde çift maaşın birleştiği, ama çiftlerin ayrıldığı,
Güzel evlerin güzel yuva olamadığı,
Vitrinlerin dolu ama gönüllerin boş olduğu günler. Ah Bugünler!
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.