Bu sert coğrafya içinde ne zaman umutsuzluğa kapılsam dönüp, bu kitabı tekrar tekrar okurken buluyorum kendimi. Yine insanlık onurunu yitirdiğimiz zamanlardan geçiyoruz, insan düşünmeden edemiyor, haketmediğimiz bir yazgı için daha kaç kuşağın bedel ödemesi gerekiyor... Kısa çöp uzun çöpten hakkını ne zaman alacak ? Diğer uluslardan ne eksik kalır yanımız var, kardeşçe yaşamak bu kadar zor mu, bir seksen milyon insanı daha besleyebilecek yeraltı ve yerüstü kaynakları olan bu bereketli topraklarda neyi paylaşamıyoruz ? Johan Vilhelm Snellman ve ekibi bu coğrafyada aynı işe kalkışmış olsalardı başlarına gelebilecekleri tahmin etmek o kadar da güç olmazdı herhalde. Bu toprakların okumuş insanları olarak; burada yaşayan halklara borcumuz var, bundan kaçınmak, sessiz kalmak, görmezden gelmek vahşice işlenen, gerek kültürel gerek sosyoekonomik gerekse insan cinayetlerine ortak olmak demektir. Açık ve net. Finlandiya'nın o zaman dilimindeki hali ne yazık ki bizim şimdiki içinden geçtiğimiz dönemlerin aynısı, her kesimin boğazına kadar umutsuzluğa battığı aşikâr. Bir kez şu üzerimizdeki ölü toprağını silkeleyebilirsek, bir kez...

Beyaz Zambaklar ÜlkesiGrigory Petrov · Ayrıntı Yayınları · 201799.7k okunma

·

16 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Celal Uslu