Mülteci Çadırı
Geceydi. Serindi. Usul
sokuldu kocasına : Yağlı
karışmış saçını taradı
öfkeyi sildi avucuyla
Çadırı sarsmadan, çocukları
uyandırmadan döndü yüzünü
karısına : utana sıkala
hiç konuşmadan
tükürüp çıktı dölyatağına
Çocuklar aç, ateşli
doktorun verdiği şurup
ikisine yetmedi. Öksürükleri
duyunca rahatlıyor karı koca:
Şükür, bugün de kimse ölmedi...