sürekli kilo alıp veren bedenlerdeki sarkmalar, çatlamalar, zihnimin, bilincimin sınırlarıyla sürekli oynamamdan ötürü beynimde oluştu. geri dönülemez bir noktadaydım o günden birkaç ay sonra. iki değişik kayra'yı kabul etmiştim. ve ikisiyle de başa çıkabileceğimi düşünüyordum. tabii hayatımın ikinci büyük hatası da fazla nazlanmadı ortaya çıkmak için. hesaba katmamıştım o her şeyi dışarıdan seyreden üçüncü kayra'yı. hiçbir duyguya, fikre dahil olmayan kayra'yı unutmuştum. içimde bir stadyum dolusu adam vardı. ve ben saymaya daha yeni başlıyordum.
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.