“Şato karanlık, kahramanlar uykudaydı. Dünyanın henüz tepsi gibi dümdüz olduğu o günlerde, insanlar hep kenardan düşeceklerinden korkar, bununla ilgili korkulu rüyalar görürlerdi.” Alabor ise bu korkulu rüyayı , yaşlandığı zaman görmeye başladı. Bu hikayeyi okuduğumda, hep aynı şeyi düşünürüm. Bu hikaye sadece Alaborun hikayesi olarak kalıp, gereksiz ayrıntılara boğulmasaydı diye... Ölüme karşı gelen bir insan, bir kral, yani Alabor. Eski devirlerde, kadim zamanlarda Kral’ın en ufak bir yaşlılık belirtisi göstermesi halinde öldüren bir ülke. Kral olana kadar bu töreyi çok mantıklı bulan bir adam. Ta ki yaşlılık belirtisi gösterip sıra kendisine gelince Kalkanını, kılıcını kuşatarak ölüme karşı gelişinin serüveni. Bu yol Tanrı’larla, bandooloplar ve kokularla dolu. Dr. Abraham Twerski’nin İstakozların büyümesi ile ilgili verdiği örnekte olduğu gibi; ıstakozların büyümesine sebep içinde oldukları kabukların onlara dar gelmesi ve kabuklarını kırarak büyümeleri ve bunun döngü halinde sürüp gitmesi. Istakozun büyümesine sebep olan kabuğun onu rahatsız etmesi. Tıpkı ölüm düşüncenin bizim kral Alabor’u rahatsız etmesi gibi. Alabor’un yolu ise kokudan geçecektir.

Parfümün DansıTom Robbins · Ayrıntı Yayınları · 20195,2bin okunma

·

48 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.