İncelemeni ilk yazdığında okuyup çok beğenmiştim, kitabı okuduktan sonra tekrar okuyunca daha da güzelleşti.
Tutku çok ayrı bir şey İbrahim, kaç yaşındaki adama gençmişçesine öyle bir kuvvet verir ki sopayla köpekbalığı öldürür, bazısını ise ruhu duymadan aç karnına kilometrelerce yürütür. Deniz de benim gözümde bu tutkuların en güzelidir. Devrilecekmiş gibi sallanan teknelerden pek hoşlanmasam da(Burada birkaç anı canlanır, gülümsenir :) ) denizin, hobi balıkçılığının, kendi tuttuğun balığı temizlemenin bile zevkini iyi bildiğimden, bir zaman Yaşar Kemal gibi kendi tuttuğum balıkla yaşayacağım bir hayale kapılıp keyifli keyifli gülümsediğim olmuştur. :)
Uzatmayayım.
Kalemine sağlık ortak, bu küçük tatlı ihtiyarcığın hikayesi gibi, samimi bir inceleme olmuş. :)